Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998. — 225 s. — (Prace Slawistyczne, 107).
W książce tej spróbujemy ukazać, jak powstawały i jak były używane nazwiska polskie, a zwłaszcza, w jaki sposób na ich formę językową, źródła leksykalne i zakres zastosowania różnych typów nazwisk do identyfikacji różnych kategorii ludzi, wpływały zjawiska z życia i ewolucji społeczeństwa polskiego, rozwój państwa, zwyczaje i tradycje rodzinne oraz kształtujące się wzory obyczajowe. Ukażemy też, że nazwisko, będąc nazwą jednostki stanowiącej człon rodziny, stało się samo wartością kulturową. Funkcjonowało bowiem jako instytucja prawa, najpierw zwyczajowego, a następnie stanowionego. Prawo zaś jest zdobyczą kultury.